In de voorafgaande Sharia’s (wetgevingen) bestond vijf keer per dag salaat (gebed) niet. Een algemene aanbidding, zonder vaste tijden, bestond wel.

De salaat is verplicht gesteld tijdens de nacht van Mi'raj (isra), die 1,5 jaar voor de migratie van Mekka naar Medina plaatsvond. Enes B. Malik zegt in een overlevering het volgende:

“Tijdens de nacht van Isra, is voor profeet Mohammed (vzmh) per dag 50 keer bidden verplicht gesteld. Dit is vervolgens gereduceerd en verminderd tot vijf keer per dag. Hierna werd er zo opgeroepen: O Mohammed, ongetwijfeld zal in onze nabijheid het toegezegde niet veranderen. Voor jou staat vijf keer bidden gelijk aan 50 keer bidden.”1

Dat iedere goede daad tien maal meer beloond wordt, staat vastgelegd in het volgende vers:

“Wie een goede daad verricht zal tienmaal zoveel ontvangen...”. 2

Voordat vijf keer per dag bidden verplicht werd gesteld, was de aanbiddingsvorm van de Profeet (vzmh): nadenken over de schepselen van Allah (swt) en de verhevenheid van Allah (swt) bezinnen. Er wordt ook overgeleverd dat de Profeet (vzmh) in de ochtend en avond twee raka’at salaat verrichtte.

De voorafgaande volkeren (oemmah) hadden ook de salaat als aanbidding. Uit de Koran kunnen we als voorbeeld geven dat Loqman (vzmh) zijn zoon de salaat beveelt 3, dat Ibrahim (vzmh) over de salaat spreekt tijdens zijn smeekbede voor de veiligheid van de Hicaz 4 en dat de Verhevene Allah (swt) tijdens de eerste openbaring op de berg Toer aan profeet Musa (vzmh) de salaat beveelt. 5

[1] Buhari, Salat, 76, Enbiya, 5; Muslim, Iman, 263; Ahmed b. Hanbel, V, 122,143

[2] Soerah An’am 6/160; Soerah An Naml, 27/89; Al Qashash, 28/84

[3] Soerah Loqman 31/17

[4] Soerah Ibrahim, 14/37

[5] Soerah taha, 20/14