Als iemand moslim is en hij vraagt asiel aan in Nederland en in het aanmeldingsformulier geeft hij aan dat hij een christen is. Wat zegt de sharia hierover? Is hij nog een moslim? Moet hij de geloofsgetuigenis afleggen? Is zijn huwelijksakte verbroken en moet hij opnieuw trouwen?
De woorden die een gelovige tot een ongelovige doen degraderen, zijn onderverdeeld in drie hoofdlijnen.
- Spotten; een van de grondbeginselen van het geloof belachelijk maken;
- Onderwaarderen; de principes die als voorwaarden gelden en aangenomen moeten worden, kleineren en onderschatten:
- Openlijk een islamitische kwalificatie ontkennen of dingen vervloeken die voor het geloof heilig zijn.
Om bepaalde uitspraken als godslastering aan te merken, die een persoon tot het ongeloof zal leiden, moeten met een vrije wil en bewustheid uitgesproken worden. Iemand die deze woorden onder dreiging, geweld en onder druk uitspreekt, oftewel als er wordt gedreigd met de dood of geweld of tijdens een marteling, dan mogen woorden die tot ongeloof kunnen leiden wel worden uitgesproken.
Het volgende wordt verkondigd in de Kuran:
Dit vers laat zien dat iemand die tot ongeloof gedwongen wordt, de religie niet zal verlaten. In feite dwongen de polytheïsten in Mekka Yasir en zijn vrouw Sumeyye om terug te keren van de Islam en vermoordden ze hen onder marteling. Ze martelden Yasir's zoon Ammar door hem in een put te gooien. Ammar kon de martelingen niet verdragen, hoewel zijn hart vol geloof was, zei hij met zijn tong dat hij terugkeerde van de Islam waardoor hij zijn leven redde. Toen dit nieuws de profeet bereikte, sprak hij hem en stond hem toe dezelfde woorden te zeggen als hij opnieuw werd gemarteld. Het bovenstaande vers werd neergezonden over dit incident.[2]
Als een persoon ontkent dat hij een moslim is voor wereldse zaken zonder dwang en zichzelf uitdrukt als een christen, kunnen we zeggen dat hij in termen van geloof in een groot probleem vervalt. Het gaat hier immers om een kwestie van ontkenning van het geloof. In feite wordt geoordeeld dat zelfs het zeggen van een woord dat ongeloof vereist met als doel grap, spot en belediging, de persoon tot ongeloof zal leiden. Hier is het voldoende dat de persoon weet dat wat hij zei of deed iets is dat hem tot ongeloof leidt.
Het verlaten van de Islam wordt afvalligheid genoemd. Dit brengt met zich mee dat het huwelijkscontract beëindigd wordt. Als de afvallige echter terugkeert tot de Islam en beide partijen hun huwelijk willen voortzetten, is volgens sommige geleerden geen hertrouwen vereist, maar volgens sommigen wordt deze baïn-talak beschouwd als een scheiding en wordt geoordeeld dat hertrouwen nodig is.
Kortom: in een dergelijk geval is het raadzaam om de nikah te verversen.[3]
“Iedereen die ongelovig aan Allah is nadat hij geloofd heeft, behalve die ertoe gedwongen wordt en in wiens hart nog geloof is – maar wie zijn hart voor het ongeloof openstelde – over hen is de Wraak van Allah en voor hen is een geweldige bestraffing.”[1]